اسکرام (Scrum) یک چارچوب یا فریم‌ورک برای مدیریت پروژه‌ها است که به‌طور خاص در پروژه‌های توسعه نرم‌افزار مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما می‌تواند در دیگر حوزه‌ها نیز به کار گرفته شود. اسکرام یکی از روش‌های چابک (Agile) است که تأکید بر تعاملات انسانی، بازخوردهای سریع و تغییرات تدریجی دارد.
اصول اصلی اسکرام:
تکرارهای کوتاه (Sprint): پروژه به بخش‌های کوچکی به نام “اسپرینت” تقسیم می‌شود که معمولاً بین 1 تا 4 هفته طول می‌کشد. در هر اسپرینت، تیم تلاش می‌کند تا یک ویژگی یا بخشی از محصول را به طور کامل تکمیل کند.
جلسات روزانه (Daily Standup): هر روز، اعضای تیم در یک جلسه کوتاه (حدود 15 دقیقه) گرد هم می‌آیند تا درباره پیشرفت، موانع و برنامه‌های روز خود صحبت کنند.
محصولات کاری (Artifacts): سه محصول اصلی در اسکرام وجود دارد:
Product Backlog: فهرستی از تمامی ویژگی‌ها، وظایف و نیازمندی‌های پروژه که باید انجام شوند.
Sprint Backlog: مجموعه‌ای از وظایف و نیازمندی‌هایی که تیم تصمیم گرفته در یک اسپرینت مشخص تکمیل کند.
Increment: نسخه‌ای از محصول که بهبود یافته و آماده برای ارائه است.
نقش‌ها (Roles):
اسکرام مستر (Scrum Master): فردی که به تیم کمک می‌کند تا اسکرام را به درستی پیاده‌سازی کرده و موانع را از سر راه بردارد.
مالک محصول (Product Owner): فردی که مسئولیت مشخص کردن نیازمندی‌ها و اولویت‌بندی وظایف را بر عهده دارد.
تیم توسعه (Development Team): گروهی از افراد که وظیفه توسعه و تکمیل وظایف پروژه را دارند.
جلسات بازبینی و بررسی (Review and Retrospective): در پایان هر اسپرینت، تیم یک جلسه بازبینی برگزار می‌کند تا نتایج اسپرینت را ارزیابی کند و سپس یک جلسه بازنگری برگزار می‌کند تا فرآیندهای تیم را بهبود بخشد.
این چارچوب به تیم‌ها کمک می‌کند تا به صورت چابک و انعطاف‌پذیر کار کنند، به سرعت به تغییرات واکنش نشان دهند و کیفیت محصول را بهبود بخشند.
