فریمورک Angular یکی از معروف‌ترین و پراستفاده‌ترین فریمورک‌های توسعه وب است که توسط تیم Google توسعه داده شده است. Angular به توسعه وب‌سایت‌ها و برنامه‌های وب اسپا (SPA) کمک می‌کند. این فریمورک از تکنولوژی‌های مدرن مانند TypeScript، دایرکتیوها، ماژول‌ها، سرویس‌ها، و کامپوننت‌ها برای تسهیل توسعه وب‌سایت‌های پویا و قابل تعمیم استفاده می‌کند.

Angular به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که برنامه‌های وب پیچیده را با ساختار منظم و ترتیب دادن کدها توسعه دهند. این فریمورک از مفاهیمی مانند دیتا بایندینگ (Data Binding) دوطرفه، مدل‌ها (Models)، و رویدادها (Events) برای ایجاد برنامه‌های تعاملی و پویا استفاده می‌کند.

Angular از جامعه‌ی گسترده‌ای از توسعه‌دهندگان و توسعه‌دهندگان مستقل پشتیبانی می‌شود و اکوسیستم گسترده‌ای از ابزارها و افزونه‌ها را دارد. به عنوان مثال، Angular CLI (Command Line Interface) ابزاری قدرتمند برای ایجاد، تست، و انتشار برنامه‌های Angular است.

Angular از ویژگی‌های امنیتی نیز حمایت می‌کند و از تکنولوژی‌هایی مانند CSP (Content Security Policy) برای جلوگیری از حملات امنیتی استفاده می‌کند.

لازم به ذکر است که ورژن‌های مختلف Angular منتشر شده‌اند و تغییراتی در هر ورژن اعمال شده است. بنابراین، برای استفاده از Angular، توصیه می‌شود به مستندات رسمی Angular (https://angular.io/) مراجعه کنید تا با آخرین ویژگی‌ها و دستورالعمل‌ها آشنا شوید.

فرق بین Angularjs و Angular2+ ؟

AngularJS و Angular (مخصوصاً نسخه‌های 2 به بعد) دو فریمورک متفاوت برای توسعه برنامه‌های وب هستند. این دو فریمورک از لحاظ معماری و ویژگی‌ها با یکدیگر تفاوت‌های مهمی دارند. در زیر به برخی از تفاوت‌های اصلی بین AngularJS و Angular 2+ اشاره می‌کنم:

زبان برنامه‌نویسی:

  • AngularJS: از JavaScript استفاده می‌کند.
  • Angular 2+ (Angular): از TypeScript (یک نوع از JavaScript) استفاده می‌کند که تایپ‌های استاتیک و ویژگی‌های ECMAScript 6 را دارا می‌باشد. این مزیت‌ها باعث افزایش امنیت و دقت در توسعه می‌شوند.

معماری:

  • AngularJS: از معماری MVC (Model-View-Controller) استفاده می‌کند.
  • Angular 2+: از معماری متفاوتی به نام MVVM (Model-View-ViewModel) استفاده می‌کند که با استفاده از کامپوننت‌ها و دایرکتیوها انعطاف‌پذیرتر و منطقی‌تر است.

دیتا بایندینگ (Data Binding):

  • AngularJS: دیتا بایندینگ دوطرفه (Two-Way Data Binding) به صورت پیش‌فرض دارد. این به این معناست که تغییرات در مدل داده به صورت خودکار در ویوها اعمال می‌شود.
  • Angular 2+: دیتا بایندینگ یک‌طرفه (One-Way Data Binding) به صورت پیش‌فرض دارد. این به این معناست که داده از مدل به ویو منتقل می‌شود و تغییرات واگرد در ویو به مدل نمی‌رسد. این باعث بهبود عملکرد برنامه می‌شود.

کامپوننت‌ها:

  • AngularJS: استفاده از کامپوننت‌ها به صورت پیش‌فرض معمولی نیست و برنامه‌نویس باید به صورت دستی این مفهوم را پیاده‌سازی کند.
  • Angular 2+: از کامپوننت‌ها به عنوان یک عنصر اصلی در توسعه برنامه‌ها استفاده می‌کند و این مفهوم به صورت پیش‌فرض در فریمورک وجود دارد.

مدل تست‌پذیری (Testability):

  • AngularJS: تست‌پذیری کد در AngularJS ممکن است پیچیده باشد.
  • Angular 2+: Angular با استفاده از ابزارها و تکنیک‌هایی برای تست‌پذیری بهبود یافته است و تست‌نویسی راحت‌تر از قبل است.

بهینه‌سازی و عملکرد:

  • Angular 2+ دارای بهینه‌سازی‌های بسیاری برای افزایش عملکرد برنامه‌ها و کاهش زمان بارگذاری صفحات وب است. این به ویژه در برنامه‌های بزرگ و پیچیده مشهود است.

به طور کلی، Angular 2+ به عنوان یک نسل جدید از فریمورک Angular توسعه یافته و تغییرات زیادی نسبت به AngularJS دارد و بهبود‌های مهمی در زمینه‌های معماری، کارایی، امنیت، و توسعه پذیری دارد.